9 دی
06 دی 1393 توسط زیبا زرشناس
ﻣﺎ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯼ ﻏﺮﯾﺒﺎﻧﻪ ﻣﻮﻻﯾﻤﺎﻥ ﺳﯿﺪ ﻋﻠﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻄﺒﻪ
ﻫﺎﯼ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﻌﻪ 88 ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻢ ﻭ
ﻧﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﮐﺮﺩ.
ﺟﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ! ﭼﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺖ ﺭﺍ
ﺟﺎﻥ ﻧﺎﻗﺎﺑﻠﯽ ﮔﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﯼ؟!
ﺁﺑﺮﻭﯼ ﻫﻤﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ
ﺍﺷﮏ ﻣﺎ ﺭﺍ ﭼﺮﺍ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﯼ؟!
ﺟﺴﻢ ﺗﻮ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﺳﺖ، ﻧﺎﻗﺺ ﻧﯿﺴﺖ
ﻣﯽﺩﻫﺪ ﻋﻄﺮ ﯾﮏ ﺑﻐﻞ ﮔﻞ ﯾﺎﺱ
ﺩﺳﺘﺖ ﺍﻣﺎ ﺣﮑﺎﯾﺘﯽ ﺩﺍﺭﺩ …
ﺭَﺣِﻢَ ﺍﻟﻠﻪُ ﻋَﻤِﯽ ﺍﻟﻌﺒﺎﺱ!
ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺎﺩ 9 ﺩﯼ.
ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺷﺪ
ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻧﮕﺸﺖِ ﺩﻋﺎ ﻣُﺸﺖِ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻭﺍ ﺷﺪ
ﻭ ﺣﺴﯿﻦ ﺍﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﻣﺪﺍﺩ ﺁﻣﺪ
ﻭ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﺧﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺮﺻﺎﺩ ﺁﻣﺪ
ﺍﻭ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺁﻥ ﭼﯿﺰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﯼ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ
ﻓﺘﻨﻪ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﺪ ﺍﻣّﺎ ﻧﻬﻢ ﺩﯼ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ
